Het middel dat jouw doel bereikt

Het middel dat jouw doel bereikt

Is het niet vaak zo dat een kind de tante waar ze eigenlijk niet veel mee hebben een dikke knuffel moeten geven. De eerste keer doen ze het, maar de tweede zien ze bui al hangen….weer een natte kleffe hug van die tante…waar ze niet op zitten te wachten. De keer erop zullen ze er nog minder zin in hebben. Met hangende schouders schoorvoetend naar de tante lopen, omkijken, zo van ‘moet dit echt?’. En ja dat is de vraag! Je zult als ouder zeggen: ik wil dat je je tante gewoon gedag zegt….

Hierin zitten twee punten:

• Gewoon (op de manier die de ouders willen) = het middel
• Gedag = het doel

Wat is nu het doel van de ouders? Gewoon gedag zeggen of gedag zeggen? Het kind wil vast die tante wel gedag zeggen…maar moet dat echt met een knuffel? Dus het kind heeft problemen met het middel dat ouders en de tante inzetten. Zou het kind ook gedag kunnen zeggen door een handje te geven, een knipoog, zwaaien of een ander middel inzetten. De doel wordt dan ook bereikt en geeft het kind de ruimte om zijn eigen manier dat te doen.
In mijn praktijk let ik altijd goed op wat de manier is waarop een kind bij gedag zegt….want hoe klein het gebaar, ze doen het! En dat is waar het omgaat.