Boy is een gezellige jongen van 11 jaar. Een brok energie als hij binnenkomt maar al snel zit hij als een vogeltje op de bank. Zijn ouders vragen mijn hulp omdat hij zo neerslachtig is….dan weer bij moeder en ook weer bij vader. Zijn ouders zijn nu een aantal jaren gescheiden. Ze wonen nog bij elkaar in het dorp, maar hebben weinig contact, alleen over Boy. Boy is hun enige kind. Ze hebben zelf nog geen nieuwe relaties, moeder had die wel even na de scheiding, maar het hield geen stand. Nu vindt ze het wel lekker zo.
Als ik alleen met Boy ben, zitten we te kaarten….tijdens het kaarten vraag ik belangstellend naar de kinderen in de klas. En wat ze meestal doen in de pauze. En zitten er ook meiden in de klas. Goh, ja eentje is wel leuk. Niet een beetje maar heel erg, Boy kleurt van oor tot oor. Hij heeft haar al een keertje gekust en met elkaar gespeeld. Zijn moeder weet wel dat ze vrienden zijn, maar niet echt dat hij verliefd is. Wat is je probleem vraag ik Boy. Ik wil graag haar verkering vragen, maar ben bang dat ze dat niet wil….bang dat ze het uit maakt en bang dat ik me dan voel zoals zijn ouders toen die uit elkaar gingen.
In een aantal sessies spelen we ons gevoel uit, via poppen, rollenspel over verliefdheid, over verkering vragen, over hoe dat gaat.
Daarnaast werk ik met hem aan welke gevoelens bij hem horen en welke bij zijn ouders horen. Met welke hij wat moet, en welke niet….en dat hij zijn ouders niet is!
Na 6 sessies wil hij niet meer komen, hij heeft verkering gevraagd, en zij zei ja!!
Leave a Reply