Jonas, een klein doorschijnend mannetje van 6 jaar komt bij mij in de praktijk gevolgd door zijn moeder. Ze heeft een boterham met chocopasta in een trommeltje mee. Ze vertelt me dat Jonas nog even iets moet eten, er was te weinig tijd en Jonas eet al zo slecht. Ik maak een kopje thee voor hem en mij en stel voor dat hij het broodje eet wanneer hij er zin in heeft. Maar wel voordat we met een verkleedspel beginnen, anders zit alles onder de pasta. Als Jonas zijn broodje pakt, zie ik dat de korstjes van het brood af te zijn gesneden. Geïnteresseerd vraag ik naar de reden, hij eet al zo langzaam dat die korsten te lang duren. Zonder moeder vraag ik bij Jonas waarom die korstje zolang duren…. Schamper vertelt Jonas dat zijn moeder dat is gaan doen en hij vindt het wel makkelijk, kan ie de rest langzaam eten en toch op tijd zijn. Goh, wist hij wel dat de korsten je het sterkst maken van de boterham? Nee, daar had hij niet van gehoord, vond hij ook wel een beetje kinderachtig…..maar ja, misschien toch maar eens proberen. Als ik vraag of hij ook al had gehoord dat groeien van groenten en fruit beter gaat…..knikt hij zijn hoofd. Dat wist hij, maar hij eet ze liever niet….en zijn moeder geeft ze daarom maar niet meer. In de praktijk komt mijn handpop de kok ineens uit zijn lade! Hij springt uit de lade en en vertelt hoe lekker groente en fruit kan zijn! Hoe lekker hij ze kan maken….hoeveel soorten groenten er zijn die Jonas nog niet kent. Jonas en ik kijken een beetje weifelend, als die groenten, moeten we de kok wel serieus nemen….het is het proberen waard. Als Jonas’ moeder komt stellen we voor dat de kok een weekje meegaat en eens kijkt wat Jonas nu al allemaal eet.
De week erop is in kaart gebracht wat hij eet en waar we aan kunnen werken…..de supermarkt wordt nagespeeld…het helpt Jonas om te zien welke groenten we gaan proberen deze week. De kok gaat Jonas helpen met 6 happen groente aan tafel….niet minder, niet meer….de kok zal vlagjes in de stukjes zetten…..de andere mogen blijven liggen.
De week erop heeft Jonas een blos op zijn wangen en vertelt honderduit over wat zijn moeder allemaal met hem gemaakt heeft en wat hij gegeten heeft. Of de kok nog meer recepten in de praktijk heeft slingeren vraagt zijn moeder met een lach!
Jonas komt daarna nog een keer en weten onderzoeken met elkaar of we nu genoeg weten over eten en naar een restaurant kunnen, waar misschien wel heel rare dingen op de kaart staan. We spelen restaurantje en Jonas bestelt kikkerbilletjes 🙂
Hulp van buitenaf, en educatie kan heel handig zijn om kinderen duidelijk te maken wat gezond is voor ze. Daarnaast een open en positieve houding van ouders die meegaan en bereid zijn te veranderen in hun patronen zijn de ingredienten voor een succes….de credits voor de handpopKok!
Leave a Reply